Allochtonen en autochtonen leven langs elkaar. Zelden zie ik een autochtone buurtbewoner een allochtone bewoner begroeten of andersom. Dit zorgt er ook voor dat de bevolkingsgroepen zich aan elkaar gaan irriteren. Dit komt omdat het begrip allochtoon eigenlijk een verzonnen begrip is. Zo vond een man bij de Albert Heijn bij mij om de hoek dat de kassamevrouw geen hoofddoek mocht dragen tijdens het werken. Het deed mij denken aan mijn ervaringen met de allochtone en autochtone medemens van afgelopen tijd.
Vanwege mijn drukke baan als deur aan deur verkoper en het schrijven van mijn blog heb ik steeds minder tijd om even lekker te voetballen.
Een paar dagen geleden kon ik een gaatje in mijn schema vinden en ging ik naar de voetbalkooi bij mij om de hoek. Een simpel met cement begoten veldje, ommuurd door hekken die net niet hoog genoeg zijn om mijn bal tegen te houden.
Om de paar minuten ligt mijn bal dan ook in de sloot achter de voetbalkooi. Ik ben langer bezig om mijn bal uit te sloot te vissen, dan dat ik daadwerkelijk aan het voetballen ben. Soms is een buurtbewoner mij voor. Het verschil in wat buurtbewoners met mijn bal doen is sprekend voor hoe de verhoudingen liggen in mijn achterstandswijk.
Bijvoorbeeld vorige week, toen schoot ik mijn bal over het hek de boom in. Toen ik onderweg was mijn bal te gaan halen viel hij al uit de boom. Net toen een onverzorgde, Nederlandse man van ongeveer 50 jaar op het grasveld zijn hond losliet. Mijn bal was Bello´s eerste speeltje. Binnen vijf seconden was mijn bal van 25 euro kapotgebeten. De eigenaar riep Bello´s naam, maar Bello had het teveel naar zijn zin met mijn bal. Ik sprak de man aan. Een nogal droge conversatie volgde:
Ik: Jeetje, drukke hond.
Man: Ja, dat doet hij altijd als ik hem loslaat.
Mijn hoofd kookte. Ik dacht dat deze man wel zo gemanierd zou zijn om mijn bal te vergoeden.
Man: Hoeveel kostte je bal?
Zo lief als ik was, noemde ik een prijs ver onder de waarde.
Man: Oh kut voor je.
Ik stond er verbaasd bij en voor ik het wist, was de meneer naar zijn hond gelopen. Ik dacht dat hij wel terug zou keren en me een tientje toe zou stoppen voor een nieuwe bal. Niets was minder waar. Toen ik om het hoekje keek was de man verdwenen.
Een paar dagen later was mijn bal opnieuw in de sloot verdwenen. Na een half uur in de sloot te hebben gevist wilde ik het opgeven. Er kwamen een paar jongetjes van Marokkaanse afkomst op me af.
‘Je moet een dweil hebben.’, zeiden ze. Vervolgens kwam een van de jongetjes met een dweil aanzetten om mijn bal uit de sloot te halen. Het lukte nog niet helemaal, dus ik bedankte de jongetjes voor hun moeite en besloot naar huis te gaan.
De volgende morgen wilde ik nog even voetballen met mijn plastic bal in de voetbalkooi. Een klein meisje kwam met mijn bal in haar handen aangelopen en zei: ‘Hier, uw bal.’
Heb jij ook vergelijkbare ervaringen uit een achterstandswijk, of vind jij het beeld dat ik schets niet kloppen? Reageer!
Wonen in Vogelaar 